GR2140003 – Παράκτια θαλάσσια ζώνη από Πάργα έως ακρωτήριο Άγιος Θωμάς (Πρέβεζα), Ακρ. Κελαδιο – Άγ. Θωμάς

Παράκτια θαλάσσια ζώνη από Πάργα έως ακρωτήριο Άγιος Θωμάς (Πρέβεζα), Ακρ.Κελάδιο - Άγ. Θωμάς

Η περιοχή GR2140003 – Παράκτια θαλάσσια ζώνη από Πάργα έως ακρωτήριο Άγιος Θωμάς (Πρέβεζα), Ακρ. Κελαδιο – Άγ. Θωμάς χαρακτηρίζεται ως Ειδική Ζώνη Διατήρησης (ΕΖΔ ή Special Areas of Conservation – SAC) και η συνολική της έκταση ανέρχεται σε 15,29 km2 . Τμήμα της περιοχής Natura, έκτασης 0,37 km2 , εμπίπτει στη λεκάνη Αχέροντος (EL13) του Υδατικού Διαμερίσματος Ηπείρου (EL05), ενώ το υπόλοιπο τμήμα της περιοχής (14,92 km2 ) εμπίπτει σε θαλάσσια περιοχή. Όσον αφορά στο υψόμετρο της περιοχής, το ελάχιστο υψόμετρο ανέρχεται στα 0 m, το μέγιστο είναι 71 m και το μέσο στα 5,15 m.
Η θαλάσσια περιοχή βρίσκεται στις δυτικές ακτές της Ελλάδας μεταξύ της Πάργας και του ακρωτηρίου του Αγ. Θωμά. Στον κόλπο της Πάργας το υπόστρωμα είναι το μισό αμμώδες με λεπτόκοκκη άμμο και το υπόλοιπο μισό βραχώδες. Μπροστά στον κόλπο υπάρχει μία μικρή βραχώδης νησίδα έκτασης περίπου 3000 m2 με απότομες ακτές. Στην ανατολική ακτή όπου το υπόστρωμα του βυθού είναι βραχώδες, κυριαρχούν φαιοφύκη και ιδιαίτερα οι κοινωνίες Cystoseiretum. Το φανερόγαμο Cymodocea nodosa σχηματίζει πυκνούς πληθυσμούς κοντά στο Δέλτα του Αχέροντα. Οι λειμώνες Posidοnia oceanica εκτείνονται σε θαλάσσια βάθη από 1,5 m έως 5 m μέσα στον κόλπο της Πάργας και στη συνέχεια φύονται παράλληλα με την ακτογραμμή σε βάθος έως 25 m. Ο τόπος είναι ένας από τους πλουσιότερους στις ακτές του Ιονίου, και ιδιαίτερα ο κόλπος της Πάργας. Το Μεσογειακό ενδημικό θαλάσσιο φυτικό είδος, Posidonia oceanica, φύεται σε τραχιά ή παχιά άμμο με κάθετα και οριζόντια ριζώματα. Μέσα στο ίζημα τα ριζώματα σχηματίζουν ένα συνεχές δίκτυο που είναι γνωστό ως “τάπητας” με Ποσειδωνίες ή ”στρώματα” με Ποσειδωνίες. Η φυτοκοινωνία Posidonietum oceanicae αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά θαλάσσια οικοσυστήματα της Μεσογείου. Το θαλάσσιο φανερόγαμο Cymodocea nodosa σχηματίζει ένα πολύ πυκνό πληθυσμό κοντά στο Δέλτα του Αχέροντα. Η περιοχή χαρακτηρίζεται από πλούσια χλωρίδα και βλάστηση μικροφυκών. Το καφέ φύκος Cystoseira crinita σχηματίζει στο σκληρό υπόστρωμα την κοινότητα Cystoseiretum crinitae. Το θολωτό φύκος Cystoseira αποτελεί την κυριότερη βιομάζα φυκών στην ανώτερη υποθαλάσσια ζώνη. Η ύπαρξη του ρινοδέλφινου Tursiops truncatus είναι η πιο σημαντική παρουσία από ζωολογικής πλευράς. Αυτό το είδος περιλαμβάνεται στο Παράρτημα ΙΙ της Οδηγίας 92/43/EEC και προστατεύεται από τις Συμβάσεις Βέρνης και CITES, όπως επίσης και από το Προεδρικό Διάταγμα 67/1981. Επίσης αξιοσημείωτη είναι η παρουσία του ψαριού Syngnathus abaster που λαμβάνει την αξιολόγηση C επειδή περιλαμβάνεται στους καταλόγους της Σύμβασης της Βέρνης.